In gesprek met... Jean-Michel Sijyeniyo

Wat maakt het werk als next level dokter aantrekkelijk?

• Je hebt de tijd om echt naar cliënten te luisteren en hun situatie goed te begrijpen.
• Je kijkt niet alleen naar de ziekte, maar naar de bredere context: werk, financiën, sociale factoren.
• Je hebt autonomie en flexibele werktijden, waardoor je een goede werk-privébalans behoudt.
• De vrijheid om je dag zelf in te delen en te weten welke spreekuren je hebt, geeft rust en structuur.
• Je draagt bij aan maatschappelijke impact door mensen inzicht en perspectief te bieden.

Hoe ben je erachter gekomen dat je verzekeringsarts wilde worden? 

Tijdens mijn geneeskundestudie kwam verzekeringsgeneeskunde nauwelijks aan bod. In de master liep ik een korte stage binnen de sociale geneeskunde, waarbij ik meekeek bij de GGD, de forensisch arts, de bedrijfsarts en de verzekeringsarts. Op dat moment voelden andere specialismen urgenter, zoals chirurgie en huisartsgeneeskunde. Sociale geneeskunde kreeg minder aandacht, zowel in de opleiding als in de media.

Ik wist dat ik iets anders wilde, maar moest uitzoeken wat. Ik overwoog sociale geneeskunde, ouderengeneeskunde en huisartsgeneeskunde en door af te strepen bleef sociale geneeskunde over. Na een meeloopdag bij een verzekeringsarts bij UWV was ik overtuigd. Twee jaar later werkte ik er nog steeds en ben ik gestart met de opleiding.

Hoe ziet de opleiding eruit?

De voltijd opleiding tot verzekeringsarts duurt vier jaar. Ik had de interne vooropleiding al afgerond en mocht de opleiding daarom in 3,5 jaar doen. Ik heb een vaste opleidingsdag per week en daarnaast werk ik in de praktijk met spreekuren. De opleiding biedt verdieping in medische aandoeningen, zoals ontwikkelingsstoornissen, kanker en psychische klachten. Ook kun je stages volgen bij organisaties waar je benieuwd naar bent. Je mag dat zelf invullen. Denk aan private verzekeraars, arbodiensten en andere instellingen binnen de publieke gezondheid, zoals de GGZ. 

Wat kun je betekenen als verzekeringsarts?

Mijn rol is om passend medisch advies te geven en mensen inzicht te bieden in hun mogelijkheden. Veel cliënten weten niet goed hoe ze met hun aandoening moeten omgaan buiten de medische context. Bijvoorbeeld bij PTSS: de huisarts biedt meestal 1 of 2 gesprekken per week, maar cliënten schuwen vaak hulp uit angst voor stigma. Ik verwijs dan naar laagdrempelige hulpmiddelen, zoals betrouwbare websites en zelfhulpmethoden. Dit helpt hen alvast stappen te zetten voordat ze in behandeling kunnen. Soms zijn deze eerste stappen al voldoende om vooruitgang te boeken, zelfs voordat een formele behandeling start.

Heb je een voorbeeld van een casus die je is bijgebleven?

Een jonge vrouw met PTSS kwam bij mij op het spreekuur nadat ze was bedreigd. Ze stond op een lange wachtlijst voor behandeling. Tijdens ons eerste gesprek bespraken we haar situatie, gaf ik praktische adviezen en educatie over het ziektebeeld. Ook namen we samen een website door (thuisarts.nl/ptss) waar concrete adviezen staan waar ze thuis al mee kon starten. Vijf maanden later zag ik haar terug. Ze was nog steeds niet gestart met de ggz-behandeling, maar had mijn adviezen opgevolgd en voelde zich al beter. Dit liet zien hoeveel impact kleine interventies kunnen hebben.

Met welke cliënten krijg je veel te maken?

Ik zie veel cliënten waarbij er meer speelt dan enkel de medische diagnose: schuldproblematiek, mentale belasting of andere verwachtingen over herstel. Iemand die bijvoorbeeld voor zijn behandeling 20 km kon hardlopen, maar nu nog maar 5 km haalt, kan dat als een groot verlies ervaren. Juist dit soort informatie is voor mij erg waardevol in het behandeltraject.  

Wat voor eigenschappen heeft een verzekeringsarts nodig?

Je moet oprecht geïnteresseerd zijn in de mens en het volledige verhaal willen horen. Daarnaast moet je niet bang zijn om taboevragen te stellen. Een patiënt kan zich bijvoorbeeld enorm zorgen maken over een huidvlekje, terwijl het medisch gezien weinig voorstelt. Door goed te luisteren en door te vragen, begrijp je hoe iemand tot die zorgen komt en hoe je hem of haar het beste kunt helpen. Je moet een open mind hebben en nieuwsgierig zijn naar de mens. Dat vind ik het mooiste aan dit vak.

Met wie werkt een verzekeringsarts veel samen?

Ik werk veel samen met andere zorgprofessionals. Van collega-artsen tot verpleegkundigen en arbeidsdeskundigen. Wat ons bindt, is de interesse in het grotere plaatje en hoe medische en sociale factoren samenkomen in iemands leven.

Hoe ziet jouw werkweek eruit?

In de ochtend heb ik meestal drie à vier spreekuren, die 30 tot 60 minuten duren. En die tijd is nodig! Cliënten hebben ruimte nodig om zich veilig te voelen hun situatie te delen, bijvoorbeeld over schulden of bedreiging. 
In de middag heb ik overleg met mijn supervisor of collega’s, omdat ik als arts in opleiding soms complexe dossiers bespreek met een senior verzekeringsarts. Daarnaast besteed ik tijd aan opleiding, intervisie en het opstellen van adviezen.